Walker apo Rashford, zgjedhja është bërë: ja kush është anglezi që duhet marrë

Milan është në negociata me Kyle Walker dhe Marcus Rashford. I pari do të vinte menjëherë: duket se ai mund të lihet i lirë nga Manchester City dhe është i gatshëm të përgjysmojë pagën e tij. Ideja për të veshur fanellën e kuqezinjve i pëlqen dhe po flet me agjentët e tij për të arritur në një zgjidhje. Mdërsa i dyti, është një rast në huazim: Manchester United kërkon ta heqë qafe dhe, për ta bërë këtë, është hapur madje edhe për një huazim të përkohshëm me kontribut në një phesë të pagës së tij.

Mes të dyve, negociata më e thjeshtë, edhe për arsye ekonomike, është ajo për Walker. Ndërkohë që më e ndërlikuar duket të arrihet Rashford, për të cilën do të shërbente një sforcim edhe nga ana e RedBird (dhe ky është limiti i madh për këtë negociatë). Problemi është se, për fat të keq, Milani mund të marrë vetëm një. Sipas rregullave të Lega Serie A, është e mundur teserimi i vetëm një lojtari britanik për sezon. Megjithatë, zgjedhja midis të dyve është mjaft e thjeshtë.

Pse anglezi për t’u marrë është Rashford

Premisa është e domosdoshme: Walker është një kampion, një lojtar i nivelit të lartë që do t’i sillte Milanit jo vetëm cilësi teknike dhe fizike, por edhe personalitet, lidership dhe mentalitet. Nën drejtimin e Pep Guardiolës ai e ngriti nivelin e tij dhe u bë një nga më të mirët në botë në rolin e tij. Për më tepër, do të zgjidhte edhe problemin e mbrojtësit të djathtë, diçka që Emerson Royal nuk po arrin ta bëjë. Mirëpo nga ana tjetër, është zgjidhja më e mirë.

Nëse mund të merret vetëm njëri nga të dy, atëherë ai që duhet blerë është Rashford. Sepse është në kulmin e karrierës së tij (27 vjeç krahasuar me 34 të Walker), sepse do të përmirësonte Milanin për nga këndvështrimi i golave, sepse do të lejonte vazhdimësinë, pra të luhej me skemën 4-4-2, që është edhe moduli i preferuar i Conceicao, kur të ishte mundësia dhe sepse po flasim për një lojtar të madh. Dhe duke qenë se Milanit i nevojitet edhe një shtytje emotive, blerja e një lojtari të madh do ta lehtësonte punën.

A ka kundërindikacione? Ndoshta vetëm një, domethënë bashkëjetesa me Rafael Leaon. Rashford ka thënë shpesh se preferon rolin e anësorit të majtë, por me punë taktike kjo do të ishte sigurisht diçka që mund të zgjidhej. Me të mund të mendohet edhe për një 4-3-3, me anglezin si puntë të vetme dhe Leaon në të majtë ose, siç thamë, një sulm me dy, me Moratën që bën punën e pisët pa top dhe Rashford dhe Leao që alternohen mes tyre brenda dhe jashtë zone.

Sido që të jetë, aspekti taktik në raste të tilla është i rëndësishëm, por jo shumë: nëse ke mundësinë të marrësh Rashford, me çdo kusht, e merrni dhe kaq, do të mendojë më pas Conceicao për të gjetur një zgjidhje se si ta bëjë të bashkëjetojë me pjesën tjetër të sulmuesve. Me pak fjalë, Walker do të ishte shumë i dobishëm, por Rashford është ai që do t’i mundësonte kësaj skuadre  të bënte një hap në cilësi. Dhe fatkeqësisht ka vend vetëm për një.