Vjet ishte Brahim Diaz: sivjet do të jetë Rafa Leao? Arma e kuqezinjve është fantazia e portugezit

Vjet, pak a shumë në këtë kohë, në San Siro u dha e njëjta shfaqje: Milan kundër Juventusit. Kuqezinjtë i mundën lehtësisht bardhezinjtë falë golit të Tomorit dhe një tjetër goli të Brahim Diaz, i cili ishte ylli i vërtetë i ndeshjes, duke nisur kështu një sezon të mirë. Diaz nuk do të jetë sot dhe mbrojtja e Allegrit do të duhet të prishet nga dikush tjetër.

Licencë poetike

Siç na kujtojnë kolëgët e La Gazzetta dello Sport, në ndeshjen e fundit në San Siro një vit më parë, Pioli e befasoi Allegrin duke e zhvendosur Diazin në fashën e djathtë në vend të De Ketelaere dhe duke futur një mesfushor (Pobega për këtë rast) që të luante në treçerekfushë pas Giroud dhe të ishte si një pikë orientuese për mesfushën. Risia e vërtetë, megjithatë, ishte ajo që Diaz pati një “licencë poetike”, duke i dhënë liri të plotë lëvizjeje: gjithmonë i kufizuar në zonën në të djathtë të fushës, por me mundësinë për t’u centralizuar, duke ardhur me topin poshtë apo të diktojë lëvizjet në thellësi. Dhe ishte kjo ajo që e ktheu një mbrojtje shumë të shtrënguar të Juventusit duke e nxjerrë lashtë lojë. Dhe Stefano Pioli mund ta provojë sërish sot: duke u dhënë disa prej lojtarëve të tij më me fantazi mundësinë që të ndryshojnë dhe të krijojnë lojëra duke u nisur nga kreativiteti.

Numri 10

Vjet ishte Brahim Diaz, këtë vit kush tjetër veç Rafa Leaos. Çfarë kanë të përbashkët? Numrin 10, që padyshim, qysh kur futbolli ka qenë futboll, ka qenë sinonimi i fantazisë. Diferenca është se zona e portugezit është e kundërta në krahasim me atë ku Brahim veproi një vit më parë, pra në të majtë. Por edhe atij, dhe këtë e kemi parë tashmë në fillim të sezonit, i jepet liria për të lëvizur sipas fantazisë që e kam për momentin: mund të diktojë pasimin e thellë në të cilin nëntë nga dhjetë mbrojtësi kundërshtar nuk e arrin dot; mund të centralizohet dhe të konvergojë brenda fushës; mund të marrë topin ulët për të nxjerrë jashtë kontrollit markuesit e drejtpërdrejtë. Me pak fjalë, njeriu i ndeshjeve të mëdha duhet të jetë Leao. Këtë vit, përveç Giroud, ka edhe një homolog në krahun e kundërt: karakteristikat e Pulisic janë shumë të ndryshme, por mundësitë për të shkatërruar mbrojtjen kundërshtare me lojëra fantazie janë të njëjta.