Viktimë e një vendimi të padrejtë: çfarë i tha Allegri arbitrit dhe pse përjashtimi i tij është i tepruar

Ndeshja mes Milanit dhe Lazios prodhoi jo vetëm tension sportiv, por edhe një situatë që ka ndezur debatet në botën e futbollit italian: përjashtimin e Massimiliano Allegrit në minutat e fundit.

Një vendim që shumë e konsiderojnë të tepruar, i nxituar dhe larg kontekstit real të asaj që ndodhi në fushë.

Lexo më shumë

Allegri: “Duhet të jemi më të ‘këqinj’; për Leaon dhe Pulisic..”.

Pulisic dhe prapaskena ulërimë: ndodhi në Milanello para Torinos, ngjarja e bujshme. Pas Pulisic, Allegri gjen edhe sulmuesin e tij të madh

Rinovimi Modric, pse klubi po shtyn gjithnjë e më shumë drejt rinovimit të parakohshëm: janë të gjithë të bindur

Milan, Modriç dhe Rabiot kujtojnë Ibrën dhe Kjaer: por, Balentien…

Milan-Como në Perth: Gati vendimi i bujshëm! Ja çfarë pritet të ndodhë. FIFA mund të vendosë operacionin e shekullit, por koha po ikën…

Mes presionit dhe polemikave: pse reagimi i Allegrit ishte i kuptueshëm

Fundin e ndeshjes e karakterizoi një moment delikat: një penallti që fillimisht u akordua për Milanin dhe më pas u hoq pas rishikimit nga VAR.

Në situata të tilla, ku ritmi i lojës ndalet, tensioni shpërthen natyrshëm dhe çdo sekondë peshon më shumë.

Allegri, i cili njeh mirë presionin e momenteve të tilla, reagoi në mënyrë të ashpër por të kontrolluar. Shumë trajnerë në Serie A protestojnë më ashpër dhe pa pasoja të tilla. Ky konsiderohet thjesht një reagim emocional, i lindur nga dëshira për të mbrojtur ekipin e tij në një moment kyç të sezonit.

Fraza ndaj Collu: e nxjerrë jashtë kontekstit

Pas ndeshjes, Allegri ishte i qartë:
“I thashë vetëm: ‘Dreqi e mori, sa herë je ti, gjithmonë ndodh diçka.’ Nuk e kam fyer arbitrin.”

Fraza, e thënë mes qeshjes dhe tensionit, nuk përmban fyerje personale apo sulm verbal. Ishte një koment ironik, i zakonshëm në komunikimin sportiv mes trajnerëve dhe arbitrave.

Në fakt, edhe vetë eksperte të arbitrimit, të ftuar në studiot televizive pas ndeshjes, e kanë cilësuar si një protestë të zakonshme, që nuk duhej të sillte përjashtim – sidomos në një ndeshje të tillë delikate.

Temperamenti i Allegrit: forcë, jo dobësi

Duhet theksuar se Allegri është një trajner që jeton ndeshjen me intensitet. Ky është një prej elementëve që e kanë bërë të suksesshëm gjatë viteve: ai di ta lexojë lojën, ta drejtojë ekipin dhe t’i motivojë lojtarët edhe në momentet më kritike.

Ashtu siç e kanë pranuar shpesh edhe futbollistët, energjia dhe prania e tij emocionale në stol është një pikë referimi. Kjo nuk është dobësi, por një armë strategjike – një pjesë e identitetit të tij si trajner fitues.

A është ndëshkimi i drejtë? Ja çfarë pritet të ndodhë

Sipas rregullores, protestat pa fyerje nuk përbëjnë arsye për dënime të gjata. Nëse gjyqtari Collu raporton frazën ashtu siç u tha – pa etiketime, pa akuza, pa ofendime – skualifikimi i Allegrit nuk duhet të kalojë një ndeshje.

Kjo do të thotë se ai mund të mungojë vetëm në duelën ndaj Torinos, një ndeshje ku Milani ka treguar se di të menaxhojë edhe pa të, por sigurisht do të donte ta kishte në stol.

Gjithsesi, presioni mediatik dhe interpretimet e ekzagjeruara shpesh ndikojnë te vendimet e Gjykatës Sportive. Klubi kuqezi është i gatshëm të mbrojë trajnerin, duke theksuar sjelljen e tij korrekte gjatë gjithë pjesës më të madhe të ndeshjes.

Allegri ka të drejtë të kërkojë drejtësi

Debati i fundit ka nxjerrë në pah një problem tjetër: trajtimi i Allegrit nga disa sektorë të arbitrimit është shpesh më i rreptë se ndaj trajnerëve të tjerë.

Në një kampionat ku momentet e tensionit janë të përditshme, të ndëshkosh një koment ironik si fyerje është një precedent i rrezikshëm.

Allegri kërkon thjesht drejtësi dhe konsistencë, jo favore. Dhe në këtë rast, shumë prej analistëve sportivë janë të një mendimi:

reagimi i tij ishte i kuptueshëm dhe përjashtimi ishte i tepruar.

Milani ka një lider dhe jo një tjetër problem për të zgjidhur

Episodi duhet parë si një incident i izoluar, jo si tregues i sjelljes së Allegrit. Ai ka rikthyer stabilitetin te Milani, ka ngritur nivelin konkurrues dhe ka rikthyer skuadrën në garë për objektiva të rëndësishme.

Një trajner me personalitet, që nuk druhet të mbrojë ekipin e tij – madje edhe përpara arbitrave. Kjo është arsyeja pse ai respektohet në dhomën e zhveshjes dhe pse tifozët e Milanit e shohin si një figurë kyçe në rilindjen e klubit.

Në fund të ditës, Milani nuk ka një trajner problematik:
ka një lider që lufton deri në fund për të drejtën e skuadrës së tij.