Ndeshja e dytë në Shtetet e Bashkuara dhe shfaqja e dytë e shkëlqyer për Milanin e Paulo Fonsekës. Pasi mposhtëm Manchester City-n e Pep Guardiolës, 2-3, fitojmë edhe kundër Real Madridit, Kampionit të Evropës në fuqi: gol Samuel Chukwueze, në të 55’ me asist të Mattia Liberalit, klas 2007. Përgjithësisht, kanë mbërritur indikacione të tjera pozitive: konfirmimet për gjërat e bukura në fazën e ndërtimit, të para edhe ndaj Man. City-t, përmirësime në fazën mbrojtëse, sigurisht të bërë në një mënyrë më të kujdesshme dhe më të përqendruar.
Ndeshja
Fonseca konfirmon edhe një herë skemën 4-2-3-1 me disa veçori: Tomori si qendër e djathtë së bashku me Thiaw dhe Loftus-Cheek të rreshtuar në dy krahërt e mesfushës përkrah regjisorit Bennacer; një shënim pozitiv është nisja si titullar e ndeshjes nga Liberali, në rolin e numrit 10. Që në pjesën e parë, Milani kontrolloi ndeshjen duke u përpjekur të ruajë dinamikën dhe efektivitetin e topit, duke u përballur me presionin, veçanërisht në krahë, dhe organizimi i Real Madridit, i imituar edhe nga rossonerët me disa rikuperime shumë interesante. Rastet ishin të shumta (dy për Chukwueze ndaj të cilave ishte një Courtois i shkëlqyer, një për Saelemaekers në kundërsulm dhe një i humbur në mënyrë të pabesueshme nga Nasti), por ishte prapavija e Milanit ajo që performoi mirë: vëmendje dhe përqendrim për hapjen e skuadrës në pjesën e parë. Situatë që u përsërit edhe në pjesën e dytë, të paktën derisa ndeshja ishte vërtetë reale dhe nuk pati shumë ndryshime.
Të promovuar dhe të shtyrë për më vonë
Dëshmi e shkëlqyer personalitetit, teknike dhe cilësie për Mattia Liberali-n; përveç asistit për golin e Chukwueze, djaloshi u shqua shpesh për lojëra prej klasi puro, përfshirë një tunel të pastër ndaj Rüdiger, që nuk u mor shumë mirë nga ish qendërmbrojtësi i Romës. I duhet dhënë akoma hapësirë dhe besim: u tregua i zoti Fonseca, që nuk pati frikë ta rreshtonte titullar. Konfirmime shumë pozitive për Chukwueze, pas dy asisteve të realizuara ndaj City-t: goli i shënuar me të parën parë, me këmbën e majtë, është vetëm qershia mbi tortë e një ndeshjeje ku ra vazhdimisht në sy me lojërat e tij. Dhe do të rritet edhe më shumë, patjetër. Epo, këtë herë, Tomori, sigurisht më i përqëndruar; për të mos u nënvlerësuar pozicioni i tij si qendërmbrojtës i djathtë (madje ai është edhe djathtosh) gjë që mund të jetë shumë e rëndësishme për mbrojtjen e sezonit të ardhshëm. Një notë shumë pozitive edhe për portierin klas 2005, Torriani, shumë i mirë në përballjen një-për-një me Brahim Diaz. Vlerësime të mëvonshme për Filippo Terracciano, paksa i tërhequr e madje edhe pak i sikletosur, mbrëmë. Mirë Bennacer, për t’u parë Loftus-Cheek, sërish mes dy mesfushorëve, por është një mundësi. Shumë mirë, në përgjithësi, Milani i Paulo Fonsekës.
