Pioli me 4-3-3 mashtrues: çfarë na thotë moduli dhe çfarë na thotë fusha

Që në ndeshjen e parë në Bolonjë, mund ta përkufizojmë Milanin e ri 2023-2024 si “të ndryshueshëm”. Mbrojtës anësorë që luajnë si qendërmbrojtës (dhe anasjelltas), mesfushorë anësore në mesfushorë puro, mesfushorë që luajnë si mesfushorë sulmues apo sulmues të dytë dhe, sikur të mos mjaftonte kjo (edhe pse këtu situata është pak më ndryshe), sulmues që luajnë si portierë. Pothuajse në të gjitha intervistat në të cilat i bëhen pyetje për modulin, Pioli pothuajse gjithmonë i përgjigjet në të njëjtën mënyrë: moduli ka rëndësi deri në një pikë të caktuar. Trajneri ripërsërit tashmë prej kohësh se vëmendja e tij taktike përqëndrohet më shumë në konceptet e lojës sesa te shpërndarja e saj. Këtë vit më shumë se kurrë fusha po na i vërteton këto fjalë. Le të shohim në detaje se si.

Karakteristika kryesore e këtij Milani të ri, e theksuar shpesh edhe nga trajneri, është ndarja e ekipit në dy blloqe me nga pesë lojtarë në fazën e zotërimit të topit. Faza e shpërndarjes në fushë kryhet pothuajse gjithmonë me pesë njerëzit e paketës më mbrojtëse që formojnë një 3+2. Zakonisht merr formë një mbrojtje me tre, me Theon, Tomorin dhe Thiaw dhe me një mesfushë me Krunic dhe Calabrian (ose Adli dhe Florenzi). Edhe kështu, megjithatë, nuk është konstante. Shohim shpesh një 2+3 (kur edhe Theo spostohet drejt qendrës së fushës), ose një 4+1 (kur mbrojtësit anësorë janë të bllokuar). Ndërkohë, paketa e pesë njerëzve më sulmues merr formë kryesisht në dy mënyra: dy mesfushorët gjysmëanësorë zënë vend në fashat qendrore në mbështetje të tre sulmuesve (me mundësinë edhe këtu të shkëmbimit të roleve me mesfushorët gjysmëanësorë që zgjerohen dhe krahët e lartë që shtrëngon) apo, që formojnë një linjë të vetme pesëshe me të tre sulmuesit.

Koncepti në bazë të lojës së Piolit, pra, qëndron në të qenit fleksibël, dinamikë dhe, mbi të gjitha, inteligjentë në të kuptuarit se si të sulmohen hapësirat e krijuara. Fleksibilitet që nuk gjendet vetëm në interpretimin e këtij pseudo moduli 4-3-3, por edhe në çdo ndryshim eventual të modulit për shkak të emergjencave (shih 3-4-3 me Veronën). Nga ana tjetër, sezonet janë të gjata dhe plot impenjime, ndaj do të nevojitet ndihma e të gjithëve falë mundësisë së rotacioneve. Bëhet fjalë, pra, për një Milan që di t’i përshtatet situatave të ndryshme të lojës dhe objektivi kryesor i të cilit është të përpiqet të mos u japë pika reference kundërshtarëve dhe të sulmojë në disa mënyra të ndryshme.