Përse Torino shqetëson më shumë se humbja e mbrëmshme: Humbja në Kupë është Alarm, Jo Fundi i Botës!

Teksa Allegri shikon nga tribuna dhe skuadra rikthehet e uritur për pikë, të dhënat tregojnë se Torino është një nga rivalët më të pakëndshëm për Rossonerët gjatë 20 viteve të fundit, duke grumbulluar më shumë pikë kundër tyre sesa ndaj çdo gjigant tjetër Italian…

Në Milanello askush nuk po i fryn zjarrit të polemikës pas humbjes në Kupën e Italisë. Eliminimi dhemb, por nuk është tragjedi. Problemi i vërtetë është Torino. Një transfertë që, për më shumë se një dekadë, është kthyer në makth.

Torino, më shqetësuese sesa humbja në Kupë

Vetëm një fitore në 12 vitet e fundit dhe ajo e ndodhur në periudhën e pandemisë, kur tifozët mungonin, presioni ishte i ulët dhe futbolli dukej si një eksperiment laboratorik.

Për Milanin, udhëtimi në Piedmont më 8 dhjetor nuk është thjesht një ndeshje e radhës: është test karakteri. Rossonerët nuk humbasin në kampionat që nga ndeshja hapëse e sezonit, por statistikat kundër Torinos janë një alarm me sirena ndezur.

Dëshmia e shifrave: Torino, ‘gjigandi’ i fshehur

Gazeta prestigjioze La Stampa e ka parë situatën nga një kënd më i ftohtë dhe i tmerrshëm: Torino është makthi i madhëve. Analiza është therëse si një bisturi: kundër pesë ekipeve të elitës italiane – Milan, Inter, Juventus, Napoli dhe Roma –pikërisht kundër Rossonerëve Torino ka marrë më shumë pikë.

Statistikat e fundit 20 viteve të epokës së Cairos:

• Milan: 28 pikë
• Napoli: 25
• Roma: 21
• Inter: 20
• Juventus: 11

Nëse analizohet më me imtësi, kjo do të thotë se ndeshja e së hënës nuk mund të shihet me syzet e klasifikimit. Teoritë e futbollit thonë se pozicioni në renditje favorizon të parët. Torino i rrëzon këto teori.

Allegri në tribunë, por prania e tij peshon

Megjithëse Massimiliano Allegri do të jetë i detyruar të ndjekë ndeshjen nga tribuna, askush në kampin e Milanit nuk dyshon se dora e tij është mbi çdo vendim teknik e strategjik. Ai kërkon rikthim agresiv, reagim të menjëhershëm dhe lojtarë të etur për të treguar se eliminimi në Kupë ishte vetëm një lapsus momental.

Skuadra ka pushuar disa titullarë, dhe rikthimi në formacion i Christian Pulisic mund të jetë çelësi energjik i fazës ofensive. Kapiten Amerika do të ngarkojë sulmin me shpejtësi dhe instinkt, ndërsa mungesat e Fofana dhe Gimenez krijojnë dy boshllëqe, por jo katastrofë.

Torino, plagë e freskët dhe dëshpëruese

Nga ana tjetër, Torino po vuan çrregullime ritmike. Nisje e paqëndrueshme e sezonit dhe humbja ndaj Lecces me një penallti të humbur në minutën e fundit, kanë mbjellë dyshime brenda kampit të “Granatës”.

Por kundër ekipeve të mëdha, Torino transformohet. Euforia kundër emrave të mëdhenj është gjenetike në këtë klub.

Ata godasin kur vëmendja bie. E historia kundër Milanit është dëshmia e gjallë.

A është Milani gati të përmbysë mallkimin?

Pikëpyetja e madhe nuk lidhet me formën momentale, por me pjekurinë. Milanit i duhet të tregojë se është skuadër e gatshme për të luajtur ndeshje të mëdha në momente presioni. Kampionati nuk e fal luksin e gabimeve. Çdo pikë jashtë fushe mund të jetë vendimtare kur vjen prilli.

Përtej emocioneve, e vërteta është e thjeshtë: Torino ka qenë kundërshtari më i vështirë i padiskutueshëm për Rossonerët në dy dekadat e fundit.

Një fitore në një mbrëmje të ftohtë dhjetori në Piedmont mund të ndryshonte shumëçka – ritmin, besimin, dhe mënyrën se si Milani e sheh vetveten.

Jemi në alarm, jo në krizë

Duhet sqaruar mire: humbja në Kupë nuk është simptoma e sëmundjes. Është sinjali se nuk ka vend për vetëkënaqësi.

Torino është prova e vërtetë. Nëse Milani del i gjallë nga kjo sfidë, rruga drejt objektivave sezonale hapet me horizonte të qarta. Nëse jo, dritat e kuqe do të vazhdojnë të pulsojnë.

Në fund të fundit, nuk është Torino që frikëson, por historia që përsëritet. Dhe Milani e di: kjo është një ndeshje që duhet fituar, jo për pikët, por për krenarinë.