Ambjenti anti-Milan nuk priste tjetër veçse një episod si ai i mbrëmshmi për të shpërthyer arsenalin e tij të plotë.
U desh një penallti vendimtare për fitoren e kuqezinjve për të hapur zjarr kundër, për të helmuar puset, për të mbjellë mosbesim në kampin milanist.
Lexo më shumë
Penalltia për Milanin është dhe është një penallti që nuk mund të mos jepej, sepse Santi Gimenez fillimisht u shty dhe më pas i vihet edhe një dorë në fytyrë.
Pa atë ndërhyrje, meksikani do të ishte i lirë të godiste i pashqetësuar drejt portës së De Geas, i cili më parë kishte mohuar mundësinë për të shënuar me një pritje të shkëlqyer në kthesë të Bebotes pas një krosi të Bartesaghit.
Moviolistët vendosën që ishte penallti ndërsa antimilanistët u ngritën në këmbë duke thirrur një grevë kombëtare të premten. Harrojeni: ishte penallti, s’e luan topi.
Apo duhet të kujtojmë se çfarë ndodhi në të njëjtën zonë gjatë ndeshjes Milan-Bologna? E pra, më mirë të mbyllet sa s’është vonë dhe t’i shohim ndeshjet për atë që janë.
Milani e meritoi fitoren, Fiorentina nuk bëri një gjuajtje në portën e Maignan, shënoi për shkak të një gabimi të portierit Rossoner që e lexoi keq situatën. Pastaj? Asgjë domethënëse përveç ndonjë rrëmuje në fund.
Milani, në pjesën e parë, pati shance të arta me Tomorin dhe Pavlovic për të zhbllokuar rezultatin dhe një shans të madh nga Leao pas krosit të Athekame. Në pjesën e dytë, ishte De Gea që duhej të bënte pritjen e ndeshjes pas një goditjeje të Gimenez, përveç golave të Leao.
Dhe e gjithë kjo me mungesat e rëndësishme të Pulisic, Rabiot, Nkunku, Loftus-Cheek dhe Estupinan. Të fitosh një ndeshje si kjo kundër një skuadre që ka pesë lojtarë që mund të jenë titullarë potencialë. Bëjeni dhe pastaj flasim. Dhe kjo falë Massimiliano Allegrit, i cili ka arritur të ringjallë një mentalitet prej Milani që u shkatërrua pothuajse plotësisht vjet, por që tani po tregon shenja shumë të rëndësishme ringjaljeje.
E nëse Milani, kryesues, po gjeneron gjithë këtë bujë, atëherë do të thotë se është në rrugën e duhur, pavarësisht me gjithë respektin e atyre mendojnë se po përndiqen nga vendimet e gjyqtarëve dhe të të tjerëve që menjëherë marrin përsipër të minimizojnë meritat milaniste.
Stopi prej kombëtareve pa, siç shpesh ndodh, një sulm të fortë ndaj Rafael Leaos. Një stuhi pluhuri u ngrit ndaj tij dhe Allegrit pas ndeshjes Juventus-Milan.
E pra, mbrëmë, Rafa u dha një përgjigje të rëndësishme të gjithëve, veçanërisht në pjesën e dytë kur u kthye në rendimentin e tij.
Një gol nga distanca dhe një ftohtësi mbi penalltinë fitore, me buzëqeshje të madhe dhe një ngecje që i bëri të gjithë milanistët të dridhen, por që më vonë u zbulua për atë që ishte: thjesht dhimbje nga lodhja.
Dhe pastaj, me qetësi, në ditët në vijim, do të flasim edhe për Davide Bartesaghin…
BËHU PJESË E KLUBIT ONLINE TË TIFOZËVE ROSSONERË, MILANISTAT.com, PËR TË MARRË ÇDO DITË, NË ÇDO MOMENT, TË REJAT MË TË FUNDIT QË REDAKSIA JONË, ME BASHKËPUNËTORË NË MILANO, ROMË, BERLIN, LONDËR DHE NJU JORK J’UA OFRON ME CILËSINË MË TË MIRË. MJAFTON TË KLIKOSH NË LINKUN KËTU>>>>>>, ose TË KLIKOSH NË LINKUN TJETËR KËTU>>>>>>
