Nga Lukaku te Theo Hernandez, Evropa i tregon rrugën e Milanit

Tifozët e Milanit rrezikojnë të humbasë durimin. Të shohësh rivalët e tu të realizojnë goditje merkatoje njëra pas tjetrës ndërsa Djalli shfaq një palëvizshmëri shqetësuese (shpresojmë vetëm në dukje) sigurisht që nuk është e këndshme. Interi ka mbyllur marrëveshjen një dopjoaferë me zero euro shpenzime, Taremi-Zielinski dhe praktikisht ka marrë Martinez nga Genoa.

Ndërsa Juventus, ka siguruar Douglas Luiz dhe e ka mbyllur edhe për Thuram. Deri më sot – dhe ky është fakt – bardhezinjtë dhe zikaltërit duket se janë përforcuar shumë, ndërsa kuqezinjtë duken më dobët se vitin e kaluar. Mjafton humbja e Olivier Giroud për të kuptuar se si është situata. Deri më tani, sulmuesi francez nuk është zëvendësuar dhe rreziku që përfundimisht të shkohet drejt një dështimi për gjetjen e një zëvendësuesi të denjë të Oliviero po fillon të rritet gjithnjë e më shumë. Ndjesitë rreth aferës Joshua Zirkzee nuk janë më pozitive dhe mundësia për ta parë te Manchester United mund të bëhet realitet që gjatë orëve të ardhshme.

Shpejt do të kuptojmë nëse interesimi i Red Devils është real apo vetëm një bllof. Tifozët shpresojnë sinqerisht që më në fund hollandezi të vishet kuqezi edhe sepse alternativa kryesore e tij nuk është aspak bindëse. Kështy, gjatë këtyre orëve, në fakt po fiton terren hipoteza Romelu Lukaku. Te Milan – siç kemi shkruar – sulmuesi është propozuar nga vetë agjenti i tij, por Djalli nuk është sigurisht indiferent për blerjen e tij. Lojtari në fakt vërtetë mund të zbarkojë në Milano, nëse Chelsea do të hapej me kushte të favorshme.

Milan, Lukaku nuk bind: ok, vetëm si sulmues rezervë

Ardhja e tij, si zgjedhje e parë, megjithatë, do të ishte demonstrimi i asaj që Milani nuk kishte asnjë plan të vërtetë B për Joshua Zirkzee dhe kjo do të rezultonte e pashpjegueshme duke pasur parasysh se lamtumira e Giroud është planifikuar prej pothuajse një viti më parë (pikërisht për këtë arsye e kemi të vështirë të besojmë se Lukaku në fund mund të vijë vërtet).

Milani duhet ta kishte pasur tashmë sulmuesin në duar mirëpo në vend të tij Paulo Fonseca rrezikon t’ia rinisë sërish më 8 korrik me vetëm Lorenzo Colombon. Jo tamam mënyra më e mirë për t’u përgatitur për sezonin. Lukaku mund të jetë mirë si sulmues rezervë për t’u shoqëruar me një futbollist më të ri, por jo si zgjedhje e parë. Jo si ide e parë mbi të cilën mund të ndërtohet skuadra jonë. Për më tepër, rezulton të jetë i ndërlikuar mendimi se belgu mund të përfaqësojë një profil të vërtetë RedBird. Pastaj janë shifrat – ata nuk gënjejnë kurrë – që na thonë se Romelu Lukaku nuk mund të jetë zgjedhja e parë e Milanit. Me Romën e tij përfundoi në vendin e gjashtë dhe golat e shënuar në Serie A ishin 13 me 3 asiste, duke rezultuar më pak efektiv se Giroud, i cili shënoi 15 gola, përveç 8 pasime fituese.

Francë-Belgjikë: Lukaku për t’u harruar, Hernandez për t’u blinduar

Më tej, belgu nuk është sigurisht njeriu-skuadër dhe Europiani ka treguar se është në një fazë rënëse të karrierës së tij. Prandaj, një shpenzim i rendësishëm për Lukakun do të ishte i vështirë për t’u kuptuar. Do të ishte e vështirë të shpjegohej pse dikush do të dëshironte të investonte në një sulmues që fiton më shumë se 7 milionë euro neto në sezon dhe nuk është blinduar ende Theo Hernandez, i cili në Evropian, pikërisht ndaj Belgjikës së Lukakut, tregoi se përse ato para i meriton me të vërtetë. Nëse Djalli dëshiron të rrisë faturën e pagave siç duket – negociatat për Rabiot po e demonstrojnë këtë – mirë se të vijë, por prioritet duhet të jetë rinovimi i Theo Hernandez. Është francezi që e kërkon, janë tifozët që e duan me forcë. Ndoshta edhe me shiritin e kapitenit në krah. Do të ishte një sinjal i rëndësishëm për t’i dhënë një lojtari që do të ishte titullar kudo në botë, pa përjashtim në çdo ekip.