Milan, sulmi: mundësia e një kthese totale në strategji. Merkato dhe metoda Galliani. Vështirësia me tepricat

Nesër në mbrëmje, në San Siro, për trofeun Berlusconi, tifozët kuqezi do të mund t’i japin mirëseardhjen e tyre Alvaro Moratës dhe “The Animal” – cituar Kafsha – Strahinja Pavloviç, si dhe ndoshta edhe Emerson Royal që do të kryejë ekzaminimet mjekësore sot. Të tre janë fytyrat e reja të një Milani që po ecën me shpejtësinë e vet për sa i përket merkatos, në kontrast me nxitimin e furishëm të tifozëve që do të donin të shihnin një skuadër pothuajse të kompletuar që javë më parë. Por kështu nuk ndodhi, edhe sepse negociatat për nga definicioni të tilla janë dhe askush nuk dëshiron t’i dhurojë para askujt, as kur shet, e as kur blen. Prej javësh ju kemi treguar se si Milani po mendonte të blinte edhe një tjetër sulmues përveç Alvaro Moratës. U fol shumë për Niclas Fullkrug, i shitur më vonë nga Borussia Dortmund te West Ham dhe Tammy Abraham me këtë të fundit që deklaroi se është i përqëndruar te Roma, por që në zemrën e tij, ndoshta do të dëshironte të rikthehej në Premier League.

Pista nuk është braktisur, por nga ajo që del nga dhoma sekrete të Casa Milan, sot – në momentin që po shkruajmë – është vënë në gatishmëri ideja e blerjes së një tjetër qendërsulmuesi. Do të shikohet drejt mundësive (dikush thotë Broja?) por nëse edhe mundësia nuk del përpara, atëherë do të vazhdohet me Moratën, me Joviç (për të cilin nuk ka ardhur asnjë ofertë interesante), me Okafor dhe Camarda, me këtë të fundit që do të duhet të maturohet pa i djegur kohët, pavarësisht fjalëve të bukura të Alvaro Moratës në drejtim të djaloshit. Fusha, edhe kundër Leccos, na ka treguar se Francescos i duhet një fazë e rëndësishme përshtatjeje me futbollin e të rriturve në mënyrë që të shprehë sa më mirë talentin. Të kalosh nga një lojtar dominues me bashkëmoshatarët në atë të të treguarit e aftësive të tua me njerëz që kanë luajtur kampionate të vërteta prej vitesh nuk është kurrë e lehtë dhe duhen hapat e duhur. Kur t’i bëjë, atëherë do të ketë gjithçka për të qenë dominues dhe për të marrë mbi supe numrin 9 të skuadrës të parë.

Adriano Galliani tregon gjithmonë se nëse do që ta shesësh një lojtar, duhet ta bësh në fazën e parë të merkatos sepse aty është edhe entuziazmi fillestar i seancës. Më pas vijnë dinamika të tjera dhe shitja apo blerja bëhen arti i fazës së dytë të merkatos, sidomos në javët e fundit në të cilat mund të ndodhin gjëra që në qershor dhe korrik janë krejtësisht të paimagjinueshme. E kështu, duke i përkthyer këto koncepte në lëvizjet aktuale të Milanit, mund të gjendet edhe çelësi për të kuptuar merkaton Milan, me Furlanin, Ibrahimovic dhe Moncadën që kanë lëvizur dhe kanë sjellë në shtëpi lojtarë, duke shpenzuar 46 milionë për Moratën, Pavlovic dhe Emerson. Ka ende hapësirë operacionale për mesfushorin, me Fofana që mbetet primar në listën e kuqezinjve edhe pse Kone dhe Cardoso janë emra të nxehtë. Ndër të tjera, për sa i përket Fofana, siç e parashikuam të shtunën, nëse Monaco nuk do të dorëzohej, Milani do të punonte për marrjen me zero euro të tij verën e ardhshme, duke investuar në çmimin e njërit prej dy emrave të tjerë të përmendur.

Por është tek shitjet dhe largimet atyr ku do të duhet gatimi më i rëndësishëm. Adli ka oferta që nuk e bindin, por nëse do të vinte një mesfushor tjetër, do të kishte shumë pak hapësira si për të ashtu edhe për Pobega, vetëm nëse do të mbërrinin petrodollarët arabë për Bennacer. Ballo-Touré pret oferta nga Premier League, por kërkohet vetëm nga klubet e Championship ndërsa Origi është një peshë e vështirë në bilanc për t’u tejkaluar.