Milan, një skuadër gjithnjë e më e madhe. Me shpikje të reja, (edhe) nga Guardiola

Janë luajtur vetëm tre ndeshje të para në kampionat dhe është e kotë të nxjerrim konkluzione apo të brohorasim fitore. Pas pauzës për shkak të ndeshjeve të kombëtareve, gjërat do të fillojnë të bëhen serioze me të gjitha skuadrat që do ta kenë kaluar fazën e parë të ambjentimit me kampionatin, me merkaton e mbyllur dhe me prezantimin në kupat e Evropës. Milani, tani për tani, ka fituar tre në tre, por përtej nëntë pikëve të para të fituara, ajo që na bën të buzëqeshim është evolucioni i ri i kuqezinjve, shumë i dukshëm, i cili tani për tani po jep rezultate të shkëlqyera.

“Piolizmat” e reja

La Gazzetta dello Sport këtë mëngjes rishikon edhe një herë të gjitha kohët dhe mënyrat sesi Stefano Pioli ka arritur të vërë firmën e tij në sukseset e Milanit të dy viteve të fundit. Në sezonin e Skudetos, ishte Kessie si mesfushor sulmues fizik, balancues dhe i përkushtuar ndaj shtytjes përpara të skuadrës; vjet ishin mushkëritë e Tonalit dhe talenti i Leaos që i shkundën kuqezinjtë tek endeshin ndën valët e një sezoni të komplikuar. Këtë vit, me shumë ndryshime në skuadër dhe një rreshtim të ri taktik (të paktën, në letër), Djalli ka ndryshuar sërish fytyrë. Një “Piolizëm” i ri duket se është roli i Calabrias, që lëviz në mes të fushës për të bërë organizatorin, përveç shumë përballjeve dhe ndërhyrjeve të tjera në përgjithësi. Deri tani gjërat kanë ecur mirë, fryt edhe i blerjeve të reja shumë specifike që Pioli pati kërkuar: “Nuk i sugjerova klubit emra por role dhe karakteristika. Mbrojtës anësor për një kundër një, me lojëra individuale që të mund të hapin mbrojtjet më të bllokuara. Dhe më pas mesfushorë që të ndërhyjnë”. E këto janë ekzaktësisht karakteristikat që mbërritën në Milanello dhe që po e bëjnë Milanin shumë më të paparashikueshëm në sytë e kundërshtarit.

Guardiola

Nëse studiohet me kujdes se si funksionon Milani i sotëm, pas tre ndeshjeve të kampionatit, mund të vërehet një influencë e fortë mbi kuqezinjtë e Pep Guardiolës. Sa për të qenë të qartë, nuk duam t’i krahasojmë dy skuadrat, Manchester City aktualisht është skuadra më e fortë e të gjithë planetit, thjesht duam të theksojmë se si disa nga detamet e reja taktike të Piolit janë frymëzuar qartësisht nga Guardiolan. Pozicioni më qendror i lartpërmendur i Calabrias, në fazën e vendosjes, të kujton shumë atë të John Stones te Cityzens. E pastaj, duke u rikthyer sërish te anësorët, Reijnders dhe Loftus-Cheek zbresin në fushë pa një pozicion të vërtetë fiks, janë gati për t’u hedhur nëpër hapësirat e hapura të atyre që janë në fasha (Leao dhe Pulisic për momentin) të cilët luajnë gjerë apo lëvizin shumë brenda fushës. Një ndërthurrje lojtarësh anësorë, mesfushorë dhe mbrojtësa që gumëzhijnë rreth të vetmes referencë qendrore: te Milani është Olivier Giroud, te City është Haaland. Punimet në vazhdim po shkojnë mirë dhe ndoshta edhe më shpejt nga sa imagjinohej: porse tani gjërat do të fillojnë të bëhen më serioze dhe, duke pasur parasysh fazën e komplikuar të grupeve të Champions League, bankoprovat do të jenë rresht, njëra pas tjetrës.