Sezoni i Milanit ka nisur me ritëm të fortë dhe me një soliditet që pak kush e priste. Rikthimi i Massimiliano Allegri-t ka sjellë pragmatizëm, disiplinë taktike dhe një frymë të re brenda grupit. Ajo që dukej si një skuadër në ndërtim të vazhdueshëm, sot është bërë një bllok i pathyeshëm, i aftë të përballojë presionin dhe të dalë i gjallë nga sfidat më të nxehta të kampionatit.
- 160 milionë euro investime, por vetëm një titullar i ri
- 3,5 zëvendësime për ndeshje: rotacion minimal, alarm maksimal
- Shembulli i Juventusit dhe rikthimi i frikës
- Janari: detyrime, jo luks
- 1. Përforcime të gatshme që ditën e parë
- 2. Thellim i organikës
- 3. Shmangie e gabimeve të së kaluarës
- Konkluzioni: Milani është i fortë, por jo i padëmtueshëm
Fitoret kundër Napolit, Romës, Interit dhe Juventusit — ndeshje që të gjithë i shihnin si pengesa të pakalueshme — kanë rritur vetëbesimin e një ambienti që tani fillon të ëndërrojë seriozisht.
Por pikërisht kur gjithçka duket në harmoni, një statistikë e thjeshtë ngre një pikëpyetje të madhe.
160 milionë euro investime, por vetëm një titullar i ri
Merkatoja verore e Milanit ishte ndër më agresivet e viteve të fundit: një investim i frikshëm, afro 160 milionë euro të shpenzuara për të plotësuar çdo hallkë të skuadrës. Në letër, Milani dukej se po ndërtonte një organikë elitare, të thellë, të aftë t’i përgjigjej një sezoni të gjatë.
Lista ishte mbresëlënëse:
- Nkunku – 37 milionë euro
- Jashari – 36 milionë euro
- Ricci – 23 milionë euro
- De Winter – 20 milionë euro
- Estupiñán – 17 milionë euro
- Athekame – 10 milionë euro
- Rabiot – 7 milionë euro
- Odogu – 7 milionë euro
- Gjithsej: 157 milionë
Në teori, të gjithë duhej të sillnin konkurrencë, freski, alternativa.
Në praktikë, vetëm Adrien Rabiot është bërë titullar i padiskutueshëm.
Pjesa tjetër? Mes stolit, paraqitjeve sporadike dhe një roli që nuk ka gjetur ende vendin e duhur në mozaikun e Allegrit.
Kjo do të thotë një gjë shumë të thjeshtë:
plot 150 milionë euro investime që nuk po japin kontribut real.
Për një klub që ndër vite ka operuar me bilance të kujdesshme, ky është një sinjal i rëndësishëm.
3,5 zëvendësime për ndeshje: rotacion minimal, alarm maksimal
Sipas Kickest, Milani është një nga ekipet me më pak rotacion në Serie A: vetëm 3.5 zëvendësime për ndeshje, ndonëse rregullorja lejon pesë.
Në shtatë ndeshjet e fundit, Allegri ka bërë mesatarisht vetëm tre zëvendësime.
Shkaqet janë të shumta:
- dëmtime të shpeshta,
- mungesë besimi në disa prej blerjeve të reja,
- stabiliteti i bërthamës titullare,
- profili taktik i disa afrimeve që ende nuk janë integruar.
Por rreziku është i qartë:
skuadra po konsumohet.
Titullarët po mbajnë një barrë minutash shumë të lartë për një fazë kaq të hershme të sezonit, dhe kjo mund të shpërthejë në muajt vendimtarë: shkurt, mars, prill.
Një skuadër që synon titullin nuk mund të funksionojë me një rotacion kaq të ngushtë.
Shembulli i Juventusit dhe rikthimi i frikës
Drejtuesit e Milanit e dinë mirë se çfarë do të thotë të gabosh në merkato.
Dhe kujtojnë shumë qartë precedentët e fundit.
Sezoni 2023/24 është ende i freskët: Juventusi ishte i dytë deri në shkurt, por afrimet e papërshtatshme në janar e prishën ekuilibrin e skuadrës. Rezultati? Bardhezinjtë u zhdukën nga gara për titull dhe nuk u rikuperuan më.
Milani nuk dëshiron të përsërisë atë skenar.
Pikërisht për këtë arsye, janari i ardhshëm nuk konsiderohet thjesht “një dritare transferimesh”, por një mjet strategjik për të mbrojtur punën e bërë deri tani.
Janari: detyrime, jo luks
Në zyrat e Milanit po diskutohet qartë për tri prioritete:
1. Përforcime të gatshme që ditën e parë
Jo lojtarë premtues, jo eksperimente.
Allegri ka nevojë për profile që hyjnë menjëherë në sistem.
2. Thellim i organikës
Dy lojtarë për rol është minimumi për një skuadër pretendente.
3. Shmangie e gabimeve të së kaluarës
Jo blerje për presion, jo afrime për “numra”.
Vetëm cilësi.
Konkluzioni: Milani është i fortë, por jo i padëmtueshëm
Rezultatet janë fantastike.
Skuadra bind.
Grupi funksionon.
Allegri po bën diferencën.
Por statistika e rotacionit të ulët dhe vlera e madhe e pashfrytëzuar në stol nuk mund të shpërfillen.
Në garën për Scudetto, detajet bëjnë diferencën.
Dhe ky detaj — ky “hendek i padukshëm” mes titullarëve dhe pankinës — mund të kthehet në thelbin e sezonit.
Janari është pas qoshes.
E ardhmja e Milanit?
Do të shkruhet pikërisht atje.
BËHU PJESË E KLUBIT ONLINE TË TIFOZËVE ROSSONERË, MILANISTAT.com, PËR TË MARRË ÇDO DITË, NË ÇDO MOMENT, TË REJAT MË TË FUNDIT QË REDAKSIA JONË, ME BASHKËPUNËTORË NË MILANO, ROMË, BERLIN, LONDËR DHE NJU JORK J’UA OFRON ME CILËSINË MË TË MIRË. MJAFTON TË KLIKOSH NË LINKUN KËTU>>>>>>, ose TË KLIKOSH NË LINKUN TJETËR KËTU>>>>>>
