Në vitet 1950, presidenti i atëhershëm i Milanit, Andrea Rizzoli, një sipërmarrës i madh milanez, pati idenë e gjeniale për të ndërtuar një fshat në të cilin lojtarët të mund të jetonin larg kaosit të qytetit. Bazuar në një projekt të arkitektit Viani dhe të inxhinierit Crescentini, më 1963 u përurua Villaggio Milan, një lloj rezidence e përdorur për aktivitetin e futbollistëve rossonerë. Ndodhet në Carnago, në provincën e Varese, rreth pesëdhjetë kilometra nga Milano. Më pas Silvio Berlusconi e pajisi edhe me shërbime të tjera si pishina dhe palestra dhe, me kërkesë të Arrigo Sacchi-t, iu shtua edhe i ashtuquajturi “kafaz”, sistemi stërvitor në gjendje për të ofruar avantazhe të konsiderueshme. Struktura ka qenë edhe vendstrehimi i kombëtares italiane me rastin e ngjarjeve të rëndësishme si kampionati europian. I rrethuar me gjelbërim, brenda ka një ndërtesë dykatëshe ku akomodohen trajnerët dhe lojtarët në ditët e tërheqjes para ndeshjeve. Përveç zonave të dedikuara për kohën e lirë, një sallë funksionale me oxhak për të mirëpritur gazetarët, që nga viti 2002, aty është i pranishëm edhe MilanLab, një qendër mjekësore moderne për parandalimin dhe trajtimin e dëmtimeve.
Rreth qendrës sportive kanë lindur shumë legjenda, por ajo e një rëndësie të veçantë, për të cilën ne po flasim, është ajo që ka të bëjë me praninë e fantazmave. Peppe Di Stefano në librin e tij “Milanello, shtëpia e djallit” tregon për fantazmën që shpesh ka bërë të ndihej. Në epokën para Berlusconit, një bashkëpunëtor teknik, i cili qëndroi të flinte i vetëm në qendër, raportoi se kishte dëgjuar hapa… duket, në fakt, se midis viteve 1600 dhe 1700 në zonën aktuale të Milanellos ka patur një varrezë në të cilën varroseshin banorët e zonës aty pranë. Vite më vonë, Fabio Capello, rreth orës një të mëngjesit, dëgjon tavolinat dhe karriget që lëvizin në mensë dhe, megjithëse i pabesueshëm, dyshon për praninë e fantazmave. Një episod tjetër i çuditshëm është përjetuar më pas nga Antore Peloso, drejtori i qendrës, dhe lidhet me dhomën numër 16: pasi dëgjoi derën të mbyllej, ai u përpoq ta hapte pa sukses dhe çelësi përkatës dukej se ishte zhdukur. Megjithatë, të nesërmen në mëngjes, dera ishte e hapur dhe çelësi ishte i vënë në vend në mënyrë të pashpjegueshme.
Në kohën e Milanit të stërvitur nga Gattuso, grupi kinez në presidencë, i vënë në dijeni të fantazmës famëkeqe dhe pas disa humbjeve, vendosi të thërrasë një ekzorcist. Burri, shumë i moshuar, i ardhur nga Torino, inspektoi çdo dhomë të qendrës teknike Carnago. “Ndërhyrja e tij sigurisht që nuk mjafton për të shuar thashethemet për fantazmën e mirë të Milanello-s”, shkruan Di Stefano. Ka nga ata që mund ta besojnë dhe nga ata që nuk e besojnë, por kjo legjendë tani është në mënyrë të pashmangshme pjesë e historisë së kuqezinjve dhe çdo sezon sportiv pasurohet me episode sugjestive, ndonjëherë edhe të pabesueshëm.