Sot, 18 gusht, nuk është një ditë e zakonshme për tifozët kuqezi.
Është dita kur bota e futbollit kujton lindjen e një legjende, një emri që nuk shuhet kurrë: Gianni Rivera, “Golden Boy” i përjetshëm i Milanit, mbush 82 vjeç. Për Rossonerët, Rivera nuk është thjesht një futbollist i madh – ai është simboli i një epoke, frymëzimi i një populli dhe zemra që rrahu për plot 19 vite me fanellën e kuqe e të zezë.
Djaloshi që u bë ëndrra e San Siros
Kur Rivera veshi për herë të parë fanellën e Milanit në vitin 1960, ishte vetëm një djalosh 17-vjeçar. Por që në hapat e parë, San Siro e kuptoi se kishte përpara një artist të fushës.
Lexo më shumë
Pasimet e tij ishin poezi, vizioni i tij ishte i papërsëritshëm, ndërsa eleganca me topin i ngjante një violinisti që udhëhiqte një orkestër. Rivera nuk luante thjesht futboll – ai e bënte atë art.
19 vite dashuri me të njëjtat ngjyra
Nga viti 1960 deri në vitin 1979, Rivera ishte simboli i Milanit, ishte udhëheqësi i tij shpirtëror. Çdo gol, çdo pasim dhe çdo trofe ishte një pjesë e dashurisë së tij për fanellën kuqezi.
La pas një trashëgimi të pavdekshme: 658 ndeshje, me 164 gola të shënuar dhe një mal trofesh, – por mbi të gjitha një besnikëri të pashoqe ndaj ngjyrave Rossonere, shpirtin e një kampioni që kurrë nuk i tradhtoi ngjyrat e skuadrës së tij.
Ai nuk ishte thjesht kapiteni – ishte shpirti i skuadrës, frymëzimi i tifozëve dhe udhërrëfyesi i brezave.
Nata magjike e Madridit dhe lavdia e Botës
Për tifozët, Rivera nuk është thjesht një legjendë e së kaluarës, ai nuk është vetëm “Golden Boy”, por krenaria e përjetshme e një populli të tërë kuqezi. Ai është simboli i Milanit të madh dhe arti i futbollit të vërtetë.
Rivera udhëhoqi Milanin drejt dy Kupave të Kampionëve (1963, 1969) dhe i dha botës një shembull të futbollit romantik, të bukur, të pastër.
Fitorja ndaj Ajax-it të Cruyff-it dhe ngritja e Kupës në Madrid në vitin 1969 do të mbeten përgjithmonë kujtimi i një epoke të artë. Ishte nata kur bota u përkul para klasit të tij. Po atë vit, ai fitoi edhe Topin e Artë.
Lot gëzimi dhe kujtime që s’fshihen
Kush e ka parë Riverën në fushë, e di se ai ishte më shumë se një lojtar. Ai ishte emocion. Ishte njeriu që ndezi zemrat e San Siros, që ngriti tifozët në këmbë dhe që la lot gëzimi pas çdo fitoreje. Golat e tij, si ai në “gjysmëfinalen e shekullit” ndaj Gjermanisë Perëndimore në Botërorin 1970, mbeten të skalitur në kujtesën e çdo dashnori të futbollit.
Një dashuri që nuk shuhet kurrë
Sot, kur Rivera feston 82 vjet, çdo tifoz i Milanit ndjen krenari dhe mall. Ai është kapitulli më i bukur i një libri të madh, faqet e të cilit do të lexohen brez pas brezi. Rivera ishte, është dhe do të mbetet fytyra e Milanit romantik, atij Milani që e bënte futbollin të dukej si një ëndërr.
Auguri, Golden Boy. Për tifozët Rossonerë, ti je i përjetshëm.
