Edhe një Skudeto. Faktori pankinë dhe qendërsulmuesi i madh. Midis Zirkzee dhe Sesko, vëmendje për planin C

“Nga zgjedhja e trajnerit dhe qendërsulmuesit të ri do të kuptojmë dëshirën e Klubit për të fituar”. Ishte ky mendimi i shumë opinionistëve, specialistëve dhe në përgjithësi i popullit kuqezi. Por, tani që pjesa e parë e pazëllit është identifikuar nuk duket se po shkohet tamam në drejtimin e ambicies.

Sa për saktësim: nuk kemi asgjë kundër Fonsecës. Është një trajner i mirë, me një karrierë të mirë/normale, i freskët nga një sezon pozitiv me Lille. Por në këtë moment Milanit do t’i duhej më së fundi një kapërcim në cilësi, edhe në pankinë. 5 vjet më parë do të ishte pritur me më shumë entuziazëm: por ishte një tjetër skuadër, ishte një tjetër pikë e rrugëtimit, ajo e rindërtimit. 5 vjet më vonë Fonseca duket më shumë si zgjedhje e atyre që duan të konkurrojnë, të vendosen në vendet e vlefshme për Champions League, por jo të fitojnë realisht. Me sa duket Scaroni kishte tmerrësisht të drejtë kur e përcaktoi fitimin e skudetons, në rast se ndodh, si “një më shumë”.

Në rreshtin e ‘trajnerëve’, kuqezinjtë rrezikojnë të nisen larg nga rreshti i parë. Conte-Napoli, Inzaghi-Inter, Thiago Motta-Juve, Gasperini-Atalanta: sot në letër, janë shumë emra përpara Fonsecës.

Pankina padyshim nuk është i vetmi faktor, po, por është shumë i rëndësishëm, ndonjëherë edhe vendimtar: përshtypja është se në Casa Milan është nënvlerësuar. Shpresa është që të jetë fusha, ajo që, në fund të fundit, do të thotë gjëra të ndryshme.

Pastaj vjen zgjedhja e qendërsulmuesit. Objektivi i parë prej kohësh e ka emrin Joshua Zirkzee: më lejoni të shpreh disa dyshime për mundësinë e mbylljes pozitive të negociatave. Problemi nuk është çmimi (klauzola 40 milionë), por kërkesat e agjentit. Kjo është një ndeshje që do të luhet në fushën e komisioneve: një fushë që, siç e dimë, nuk është aspak pjellore për Milanin. Më duket e pamundur që Klubi të paguajë një komision aq të fryrë për Kia Joorabchian. Do të ishte e paprecedentë në krahasim me vitet e fundit, një përmbysje e bujshme e trendit. Ta shohim. Sigurisht që do të sillte shumë entuziazëm, i cili aktualisht mungon rreth projektit kuqezi.

Atëherë, nëse edhe tipologjia ekonomike e operacionit Sesko nuk është më pak impenjuese, atëherë duhet patur nën vëmendje ‘gjithnjë i gjelbërti’ Jonathan David,: me edhe vetëm një vit kontratë, me marrëdhënie shumë të mira me Lille dhe me një lojtar që Fonseca tanimë e njeh shumë mirë, pasi e ka stërvitur për 2 sezonet e fundit. Sidoqoftë, do të nënkuptonte të kaloheshin shkallët nga plani A dhe plani B.