Çfarë trishtimi. I shkreti Djall!

Një pikë që për Milanin, le ta pranojmë, është pak ose aspak e dobishme. Një ndeshje tmerrësisht zhgënjyese, edhe pse e luajtur më mirë nga Juventusi: e pra, fitorja do t’i kishte shërbyer shumë më tepër skuadrës së Fonsecës, e cila nuk bëri asgjë për ta fituar.

Një goditje në portë në sekondën e fundit: trishtim!

Dhe nuk mund të rrimë pa e theksuar që e gjitha kjo, kundër një Juventusi me plot mungesa: taktikisht Thiago Motta, pa qendërsulmues, ishte superior ndaj kolegut të tij portugez, i cili nuk mund të reduktojë gjithçka në “guximin e pakët” që kishte skuadra e tij. Të vazhdosh të flasësh për Scudetton, dikush t’ia shpjegojë, është e turpshme. E vërteta është se sot Milani mund të gjendet në vendin e tetë në klasifikim: me kokë ulur dhe duke pedaluar në luftë të për të rrëmbyer një vend për Champions League e ardhshme, gjë që nuk do të jetë absolutisht e lehtë.

Përsa i përket merkatos, Ibrahimovic dhe Moncada kanë lënë të kuptohet se në janar Milani mund të mbetet kështu si është. Fonseca ka shpjeguar se synon të përqëndrohet në rikthimin e Bennacer: mirë, më falni, por në këtë pikë, pas muajsh të tërë mungese në fushë, algjeriani mbetet një pikëpyetje e madhe. Ndërhyrja në merkato, në këtë situatë, nuk mund të jetë një eventualitet, është një detyrim.

Ndoshta me rezultate më të mira se sa u bë gjatë merkatos së kaluar verore.

Vazhdoj të pyes veten se çfarë panë te Emerson Royal, që u pagua, e rikujtojmë, plot 15 milionë euro, pra, jo tamam dy kikirikë: edhe dje ishte krejtësisht joadekuat.

Duhet thënë se edhe nga Morata pritet shumë më tepër: rroftë sakrifica, por duhet të shënojë gola. Fonseca ndoshta nuk duhet ta bëjë të bëjë mesfushorin e shtuar.

Drejtuesit janë të bindur se kjo skuadër ka një potencial të jashtëzakonshëm: jemi thuajse në dhjetor dhe as e ndjejnë gjithë këtë diferencë.

Duke vazhduar kështu, rrezikon një sezon dramatik, për nga pikëpamja sportive. I shkreti Djall!