3 pikë dhe spastrimi i të mëdhenjve. Sa shumë që mungon Maldini… Klubi është në udhëkryq

Tre pikë dhe aritmetika e vendit të dytë një hap larg, teksa është arritur siguria për të garuar në Superkupën e radhës të Italisë. Më në fund një fitore, më në fund një fitore paqësore. U ripa përsëri herë pas here edhe i vjetri Bennacer, ashtu siç inkurajues ishte edhe rikthimi i Kalulu si titullar. Me dopietën e djeshme, me 15 gola dhe 9 asiste, ndikimi i Pulisiç në vitin e tij të parë te Milani është pak të thuash i jashtëzakonshëm (më mirë kur spostohet në krahun e djathtë).

Mirëpo sigurisht lajmi nga dje është përjashtimi i titullarve Leao, Theo Hernandez, Calabria dhe Tomori. Të krijohet përshtypja se në këtë pikë, Pioli është lodhur nga të qenit rrufepritës dhe kështu ka dashur publikisht t’u atribuojë atyre edhe përgjegjësinë e rëndësishme të bërthamës së fortë të dhomës së zhveshjes. Përjashtimi nga skuadra i emrave të mëdhenj ishte i zhurmshëm dhe ndoshta duhet ta bëjë edhe Klubin të reflektojë: edhe për këtë motiv do të duhej një trajner i aftë për të marrë në dorë drejtimin e një grupi të mangët nga liderë të vërtetë.

Të enjten lexuam intervistën e Paolo Maldinit në ‘Radio Serie A’ dhe mendoj se për shumë milanistë ishte të paktën emocionuese, për ndonjë ka patur ndoshta edhe ndonjë “lot”. I mungon shumë këtij Milani: i mungon Milanellos dhe mungon edhe pas tavolinës, pavarësisht defekteve dhe gabimeve që mund të ketë bërë (si të gjithë drejtuesit e mëdhenj). Deklaratat e tij, siç ndodh shpesh, godasin në pikën kryesore: Interi fiton sepse ka një strukturë drejtuese të fortë dhe të mirëpërcaktuar, diçka tmerrësisht larg asaj të klubit të rrugës Aldo Rossi sot. Dhe ndoshta shumë prej atyre që talleshin në të kaluarën për konceptin e ‘garantit’ të tifozëve, sot ndoshta, të paktën pjesërisht, do të kenë ndryshuar mendje. Kush mund ta ngrejë stekën në këtë klub siç përpiqej të bënte më parë Maldini? Ndoshta Ibra, por deri më sot nuk ka asnjë shenjë se Zlatan po shkon në këtë drejtim. Nga emri i trajnerit do të vijë edhe vlerësimi i parë për të.

Përsa i përket kësaj të fundit, shpresa është që kastigu i shfrenuar që ka shpërthyer t’i lërë më pas hapësirë ​​një emri të rëndësishëm, Mister X, që t’i korrespondojë një zgjedhjeje për një Milan të vërtetë. Kali fitues mund të shihet në vijën e finishit dhe drejtuesit, me Cardinale në krye, mund ende të dalë fitimtar. Ose të zyrtarizohet mungesa e ambicies. Edhe dy javë dhe do ta mësojmë…